423 B kunst-religie

VII De religie

423 B De kunst-religie

---

[… ] dat de mens zichzelf als Mens aanbidt

Volgens Hegel kan de kunst ##

• Hegel ontwikkelt deze gedachte van de kunst-religie in hoofdstuk VII.  Hij onderscheidt:
  • de ‘natuurlijke religie’ (het lichtwezen, de plant en het dier, de werkmeester),
  • de ‘kunstreligie’ (het abstracte kunstwerk, het levende kunstwerk, het geestelijke kunstwerk) en de
  • ‘geopenbaarde religie’.  In de geopenbaarde religie staat de menswording van het goddelijke wezen in het christendom centraal.
    • Hegel bespreekt de kunst-religie aan de hand van de cultuur van de oude Grieken met onder andere een beschrijving van het epos, de tragedie en de komedie.

---

• Boek: 100 essentiële denkers – Philip Stokes – 2002 – ISBN 9059470230 bladzijde 157:
  • Hegels filosofie van de religie bereikt zijn hoogtepunt in de stelling:
    • “De inhoud van de christelijke religie als het hoogste ontwikkelingsstadium van de religie als zodanig valt geheel en al samen met de inhoud van de ware filosofie.”
  • De filosofie is het bewijs voor de waarheid dat god liefde, geest, substantie en een eeuwig in zichzelf terugkerend proces is.
  • De mens kent god slechts in zoverre god zichzelf in de mens kent.
  • Dit is het weten van het weten, het zelfbewustzijn van god in een oneindig bewustzijn.
    • Hegels  gnostische theosofie identificeert het menselijk weten met de voltooiing van Gods werkelijkheid.
    • Dat is de hoogste ambitie die ooit door een filosofie vooropgesteld werd.

---

• 423 De geest heeft ##
• 423 De religie van de zedelijke geest
• 424 In zo’n tijdperk (het oude Griekenland) treedt de absolute kunst op