laatste wijziging: 01-11-2017
261 300 v C – 0200 Stoïcisme
https://nl.wikipedia.org/wiki/Stoa
Het stoïcisme is een stroming in de filosofie die zichzelf presenteert als de aangewezen weg om de mens gelukkig te maken.
Algemene uitgangspunten:
- De oude Stoa, waarvan de twee belangrijkste figuren Zeno en Chrysippus (± 277 – ± 206 v.Chr.) zijn, kenmerkt zich door een compromisloosheid, die niet terugdeinst voor op het eerste gezicht vreemd aandoende consequenties.
- De ideale mens wordt binnen de Stoa altijd uitgebeeld door de stoïsche wijze, op wie alle volmaaktheid geprojecteerd wordt, en die voor iedereen een doel moet zijn. En iedereen die niet wijs is, is dwaas.
- Alles is materie (stoffelijk), ook bijvoorbeeld onze ziel, God, maar ook zaken als wijsheid of rechtvaardigheid.
- De Stoa kent een uitzonderlijk hecht doortimmerd wereldbeeld, dat moet dienen als houvast voor haar aanhangers.
- De Stoa is gericht op processen. Dit komt het duidelijkst naar voren in de stoïsche logica (zie beneden), maar blijkt ook uit het ontbreken van een blijvende Idee of Vorm (Plato, resp. Aristoteles) in hun wereldbeeld.
Vooralsnog is dit niet een stroming waar ik veel uit kan halen, maar ik kan dit later altijd nog onderzoeken. Om een mens gelukkig te maken zie ik meer in Plato en de ideeënleer.