280 204 – 529 neoplatonisme

Met neoplatonisme wordt verwezen naar de periode van platonisme die volgde op de nieuwe impuls die de filosofische speculaties van Plotinus eraan hadden gegeven. De neoplatonisten beschouwden zichzelf als platonisten. Het neoplatonisme volgde op het middenplatonisme en wordt als aparte stroming of school beschouwd, wegens zijn unieke interpretaties van Plato’s werk, een grotere nadruk op metafysica (en esoterie), en de integratie van peripatetisch, stoïsch, pythagoreïsch en oosters materiaal, bijvoorbeeld van astrologische en theürgische aard.

Het neoplatonisme deelt noties met gnosticisme, hermetisme en het vroege christendom van kerkvaders als Clemens van Alexandrië.

Het neoplatonisme is niet alleen een filosofie maar ook een religie.