781 1900 – 0000 : Hermeneutiek

Hermeneutiek (Grieks: ἑρμήνευειν; ‘uitleggen’, ‘vertalen’) is de studie van de interpretatie van (geschreven) teksten, in het bijzonder van teksten op het gebied van literatuur, religie en recht.

Het is een begrip dat in de filosofie de de tijden heen (zie Hermeneutiek: geschiedenis) verschillende invullingen heeft gekregen. De term hermeneutiek is waarschijnlijk voor het eerst gebruikt door de Griekse dichter Homerus (circa 800 v.Chr.) en betekent de uitleg en vertaling van berichten die door de goden der Griekse mythologie aan mensen werden gegeven. Homerus beroept zich daarbij op de god Hermes.

De hermeneutische cirkel

Een woord heeft in de hermeneutiek geen vaste betekenis, het is afhankelijk van de context. We zouden om te begrijpen dus alle toepassingen moeten kennen, dit is echter een oneindige opgave.  De hermeneutische cirkel leidt van het algemene naar de specifieke betekenis en weer terug. Volledige objectiviteit van het verstaan kan nooit worden bereikt. Voor Schleiermacher heeft de hermeneutische cirkel een methodologische betekenis. Voor Gadamer en Heidegger heeft de hermeneutische cirkel een ontologische betekenis; het zegt iets over de structuur van de werkelijkheid als zodanig.

TO DO: Rothbards Amerikaans-libertaire kritiek op de moderne hermeneutiek