732 1889 – 1973 Marcel

Gabriel Marcel vertegenwoordigt een christelijk standpunt binnen de existentiefilosofie.

In “Zijn en hebben” stelt Marcel deze beide fundamentele opvattingen tegenover elkaar. In de modus van het “hebben” uit zich de objectiverende en bezitterige houding t.o.v. de wereld, de medemens en zichzelf, die uit het abstracte en objectiverende denken voortkomt. Op deze wijze doet de mens echter geen recht aan zijn ontologische bestemming. Hij existeert namelijk oorspronkelijk niet in de afgrenzing, maar in de deelname aan de medemensen en het goddelijk Zijn. Dit wordt hij gewaar in een innerlijke, stille “overpeinzing” , die zich overgeeft aan het Zijn. De deelname aan het Zijn verwezenlijkt zich in de liefde, die zich zonder voorbehoud openstelt voor de ander en aan gene zijde daarvan naar God als het absolute Gij verwijst.